Actueel
Tweemaal per jaar verschijnt het blad Vicki, een mooi en informatief magazine van het Vicki Brownhuis. Deze maand mocht ik een bijdrage leveren over mijn ervaringen met het geven van voetreflexmassages in het huis. Klik op deze link voor het hele blad. Mijn bijdrage kun je lezen in onderstaande tekst.
“Ziekte en pijn zijn even heel ver weg.”
Paulien Bolwijn, november 2022
In 2010 tijdens mijn opleiding Voetreflexzonetherapie werd de vraag gesteld wie in ’s-Hertogenbosch voetmassages wilde geven in een centrum voor mensen met kanker. Ik had geen idee wat ik kon verwachten, maar ik ben er open ingestapt. Inmiddels zijn we twaalf jaar verder, waarvan ik er enkele jaren tussenuit ben geweest, en geef ik nu alweer een tijdje om de week op maandagochtend aan drie gasten een voetreflexmassage. Het kan niet anders dan dat ik me thuis voel bij het Vicki Brownhuis.
Het is natuurlijk ook heerlijk om na een massage reacties te horen als:
“Sinds lange tijd voel ik me weer eens totaal ontspannen.”
“Heel fijn om gedachteloos te zijn en alleen maar de zachte aanraking te voelen.”
“Ik had niet verwacht dat ik me zo goed aan de massage kon overgeven.”
“Ziekte en pijn zijn even heel ver weg.”
“Ik voel me helemaal opgeladen.”
Daar doe ik het voor!
De massages zijn licht en gericht op ontspanning. Alles staat in het teken van het bieden van een aangename beleving: de ligstoel/massagetafel, lekker geurende olie, rustige muziek en natuurlijk de liefdevolle aanraking.
Maar het is echt niet zo dat ik alleen degene ben die iets geeft, ik krijg er ook veel voor terug. Iedere ontmoeting geeft mij nieuwe inzichten in het leven en omgaan met ziekte en dood. Van een ochtend in het Vicki Brownhuis krijg ik een voldaan en dankbaar gevoel.
Ik vind het bijzonder dat ik in het leven van zoveel verschillende mensen een kijkje mag nemen. In het Vicki Brownhuis zie ik mensen met diverse vormen van kanker, in alle stadia van het ziekteproces. Ik zie ook partners en kinderen. De ziekte raakt hen allemaal. Wat doet dat met die persoon en hoe gaat hij of zij daar mee om? In het relatief korte contact dat er is kom je eigenlijk zo snel tot een mooie ontmoeting. Niet door uitgebreid te praten maar door via de voeten contact te maken. Contact tussen mij en de gast, en contact met wat er op dat moment is. Dat schept ruimte. Voor veel mensen die al een tijd een ziektetraject doormaken, is het een verademing om het lichaam weer eens op een positieve manier te ervaren.
Grote variatie in werk
Door mijn bijdrage in het Vicki Brownhuis, naast mijn eigen praktijk aan huis en mijn mobiele voetreflexpraktijk in een verpleeghuis, ervaar ik een grote variatie in mijn werk. Ik ben wel een ZZP-er maar ik werk niet alleen. Onderdeel zijn van een groep met een betekenisvolle missie geeft mij energie. Wat mij aanspreekt in het Vicki Brownhuis is de focus op samenwerking. Vicki maakt onderdeel uit van een regionaal netwerk waarin bijvoorbeeld ziekenhuizen, paramedici, onderwijsinstellingen en gemeente samenwerken. We kunnen nog zoveel van elkaar leren! Het is lang niet altijd gemakkelijk om elkaar te vinden en eenzelfde taal te spreken. Mede door de inspanningen van het Vicki Brownhuis komt de integrale zorg voor mensen met kanker steeds meer van de grond. Die ontwikkeling juich ik van harte toe!
Benieuwd naar eerdere berichten? Klik dan hier